objazdowo po Skye z Argentynczyko-Wlochem:)

Rano wyruszam na podboj Skye. Wysiadam przy hotelu, ktorego nazwy w tej chwili nie przytocze, skad ponoc jest najlepszy punkt wypadowo- widokowy na gory Cuillins. Pogoda niestety jak pod Azorkiem i nic nie widac, masa chmur, mgly i deszczu. Ide sciezka przez jakies 20 min, ale jakoze nic nie widac i sciezka sie konczy, a zaczynaja rozlewiska, zawracam. Do nastepnego autobusu godzina, wiec macham lapka i po chwili (lub raczej dwoch:) udaje sie zlapac stopa do Portree. W Portree nie ma w sumie nic ciekawego, no ale jest troche wieksze i ma duzo wiecej polaczen autobusowych z reszta wyspy, wiec stanowi dobry punkt wypadowy. Stamtad jade do Old Man of Storr, dosc popularne miesjce na wyspie, generalnie takie wystajace sklay:), wejscie pod te skalki zajmuje ok 35-45 min. Oczywiscie pogoda iscie szkocka, wiec nic nie widac. Na samej gorze wiatr rozwiewa na chwile chmury i daje sie chociaz zarysy zobaczyc. Co ciekawe pogoda w Szkocji jest bardzo zmienna. Na prawde chwila moment i ze slonca robi sie deszcz i na odwrot. Wchodzisz jakies 300m pod gore i wieje, jakbys byl przynajmiej na biegunie. Po zejciu z Old Man of Storr nie pozostaje mi nic innego jak lapac stopa, bo nastepny autobus znowu za jakas godzine. Zatrzymuje sie chlopaczek z ojcem (jak z obrazka, chlopaczek, nie ojciec:), ktorych zreszta chwile wczesniej na gorze widzialam. Okazuje sie, ze sa z Argentyny. Ojciec jest Wlochem, a Andres pol Wlochem, pol Argentynczykiem studiujacym obecnie w Edynburgu. Pytaja dokad jade, no to ja im na to, ze w sumie nie wiem, gdzies na przod:) Pytam dokad oni jada, okazuje sie, ze na jakies inne skaly, wiec pytam, czy moge dolaczyc, mowia, ze ok i tym sposobem zalapuje sie na mini objazdowke. Pocztkowo nie mozemy znalezc drogi i w zw z tym ladujemy na samym wierzcholku wyspy ptrzy ruinach zamku. Ruiny to nawet troche za duzo powiedziane, po zamku zostalo kilkanascie cegiel, no ale trzeba prezyznac, ze jest ladny widok na morze i wychodzace w morze skaly. Stamtad zawracamy, by odnalezc pierwotny cel, czyli skalki zaczynajace sie na Q (nazwe dopisze pozniej, teraz nie odtworze:). Widok stamtad rzeczywiscie ladny, przede wsyzstkim jest zielono, jak okiem nie siegnac, tak troche a'la Irlandia lub Lord of the rings. Nie wiem, ile zajmuje przjscie calej tej sciezki, przypuszczam, ze tez nie dluzej niz jakies 40 min, my niestety zawracamy po jakis 10, bo jak trzeba sie 2 kroki wspiac i przejsc nad mega mini urwiskiem, to chlopaki dostaja miekkich nog...Hmmm, no ale jakoze to ja do nich dolaczylam i prawda jest taka, ze autobusem bym tam i tak nie dotarla, wiec nie marudze. Chlopaki postanawiaja wrocic do hotelu, mimo, ze dzien jeszcze mlody, wiec po drodze wyrzucaja mnie w Portree, skad lapie autobus do domu. Na Skye'u mozna kupic calodzienny bilet za 6,5£, ktory daje mozliwosc poruszania sie po calej wyspie, o ile sie nie myle, to mozna chyba nawet wyjechac poza wyspe, do zamku w Dornie.
Wieczorem udajemy sie do pobliskiego pubu , nazywajacego sie nota bene Haakon (imie norweskiego krola, ktory w Xlll wieku przewinal sie przez wyspe) i jedna Francuska, ktora ma identyczny akcent , jak ten koles z Allo Allo, powaga, cudnie sie jej sluchalo:). W pubie oczywiscie nikt nie tanczy, oprocz mnie. Obsluga obstawia, skad jestem. Tym razem znow pada na Hiszpanie.
A wieczorem, po powrocie do naszego kosmicznego karawanu, hehe, okazuje sie, ze ktos lezy w moim lozku, czyli sytuacja sie odwrocila i ze zlotowlosej zrobilam sie misiem:) No ale nic to, laduje na jednym z dolnych lozek, co mi jak najbardziej odpowida, nie trzeba wpelzac, no i nie walisz glowa w sufit caly czas.

Zdjęcia (20)

Komentarze (1)